Do wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc usposabiają niżej wymienione warunki (1):

– uszkodzenie lub stała anomalia ułatwiająca dostawanie się treści z prze-wodu pokarmowego do dróg oddechowych, jak np. zaburzenie odruchu kaszlo-wego, gotyckie podniebienie, zaburzenie mechanizmów oczyszczania, anomalie anatomiczne gardła i przełyku

– rozszerzenie dróg oddechowych w wyniku działania środków toksycz-nych lub toksyn bakteryjnych, a także działania jatrogenne, w tym możliwość zachłyśnięcia przy zakładaniu sondy do przewodu pokarmowego oraz u chorych na oddechu kontrolowanym czy wspomaganym respiratorem.

Niestety w warunkach polskich najczęściej do zachłyśnięcia treścią pokar-mową dochodzi u ludzi pod wpływem alkoholu. W pewnym okresie naszej hi-storii najnowszej obserwowaliśmy „epidemiczne” występowanie zachłystowych zapaleń płuc u osób odciągających paliwo ze zbiorników samochodowych. Opóźniona reakcja poszkodowanych, a tym samym spóźnione postępowanie terapeutyczne często były przyczyną niepowodzeń.

Pierwszy opis zachłyśnięcia ciałem obcym pochodzi z 475 roku p.n.e. i dotyczy greckiego poety Anakreonta, który zmarł na skutek zakrztuszenia się pestką winogrona (wg 5). Także w historii anestezji odnotowano pierwszy przy-padek zgonu w trakcie znieczulania, ale spowodowany zachłyśnięciem (wg 5). Liczne prace Mendelsona (6), potwierdzone innymi późniejszymi obserwacjami (3, 5), wskazywały na wagę istniejącego problemu.